خود گوییم، خود خندیم، به به چه هنرمندیم! / نظر رسایی درمورد تندیس ظریف
حمید رسایی در واکنش به تندیس ظریف که تیتر اصلی روزنامه های امروز صبح را بخود اختصاص داده بود نوشت : امروز صبح به پیشنهاد اهل خانه، بعد از مدتها تصمیم گرفتیم که صبحانه پنیر خامه ای بخوریم. نان بربری تازه، کنار چای شیرین و یک ظرف پنیر خامه ای اشتهای ما را بیشتر کرده بود اما وقتی درب ظرف پنیر را باز کردم، نیمه خالی ظرف اشتهایم را کور کرد!
روی موبایلم، صفحه اول روزنامه های امروز را ورق زدم. اکثر روزنامه های دولتی، سر دیس ظریف را که نعمت زاده برایش ساخته و جهانگیری پرده برداری کرده، عکس یک صفحه اصلی خود کرده اند. یاد آن نثر ادبی که ضرب المثل فارسی شده، افتادم: خود گوییم، خود خندیم، به به چه هنرمندیم!
آقایان نعمت زاده و جهانگیری! کاش به جای این بازی های رسانه ای و مشغول شدن به "سر دیس" خودتان، کمی بر بازار نظارت می کردید تا با ظرف های "سر خالی" مردم را "سر کیسه" نکنند. باور کنید اگر برای مردم کار کنید، سر دیس هایتان خود به خود در قلب مردم ساخته می شود. شاید یادتان رفته ولی این توصیه رهبر انقلاب در ماه مبارک رمضان به شما بود: عمل صالح بهترین ذخیره دوران مسئولیت هر فرد است. مردم در "قضاوت‌هایِ با فکر و تأمل و جمع‌بندی شده"، اشتباه نمی‌کنند بنابراین از اینگونه قضاوت‌هایِ مردم می‌توان فهمید که کدام مسئول صالح است و کدام نه.
دقیقا به همین دلیل، تندیسی که از ظریف در ذهن و دل مردم نقش بسته، زانو زدن حقیرانه وی مقابل امیر کشور بند انگشتی کویت است، وقتی التماس می کرد تا کویت واسطه شود، عربستان جنایتکار جنازه حجاج شهید ما را بازگرداند. اتفاقی که با یک نهیب رهبری تحقق پیدا کرد و تندیس غیرت و عزت ابشان در دل های مردم کشورمان ساخته شد.
سر دیسی که از ظریف در ذهن مردم ساخته شده آن زانو زدن است، نه این که شما خودتان گفتید و خندیدیم و کف زدید!
