بانو
✿
چه کسی میداند
پشت آن پوشش سخت؛
پشت آن اخم عمیق؛ چه گلی پنهان است...
✿
چه کسی میداند
جنس مغروری تو؛ گُهر عفت تو؛
چقدر نایاب است...
✿
چه کسی میداند
راز خندیدن آرام تورا؛
حکمت پوشیدن آن ساق تورا...
✿
باتو هستم بانو
و خدا خواست تو "ریحان" باشی؛
و تو "ریحانگیت" را مفروشش ارزان
قرآن در آیه 187 سوره مبارکه بقره می‌فرماید:
(... هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ ...)
« همسران شما، لباس شما هستند؛ و شما لباس آنها (هر دو زینت هم و سبب حفظ یکدیگرید). »
همسرم... لباس من باش
مرا بپوشان
عیوبم را
و زیباترم کن
با زیبایی هایت
با مهربانی هایت
اگر رگبار حوادث رهایمان نمی کند
تو بمان
کنار من
چتر من
محافظ من
من نیز
شانه به شانه ی تو خواهم آمد
و لباس تو خواهم بود
اگر حوادث بر ما ببارند
استقامت خواهیم کرد
و محافظ دل یکدیگر خواهیم بود
مهم نیست چقدر سخت است
مهم نیست چقدر زمان می برد تا رگبار تمام شود
مهم نیست...
همین که کنار هم هستیم
خدا را شکر می گویم
همسرم
محافظ من باش...
من وقتی چادرم را که مـیپوشم
و حجاب دارم
فــکر نکن
از تـمام دخترانه هایم
همین وقارش را بلدم
نه اتفاقا بر عکس
ناز و عشوه را خوب بلدم!!!!!
تو برای من
ارزشی نداری که بـخواهـم
ارزشـهایم را
برایت صرف کـنم...
مـن برای یک غـریبـه
که تـنها
چند لحظه از کنار من مـیگذرد
دخترانه هایم را
خرج نمی کنم!
تو بــه هـمان
بـی ارزش های
توی خیابان نگاه کن
من نیازی به
نگاه های بی ارزش ندارم!!!!!
من مخصوص یک نفر هستم...
پ.ن: من ک میگم نه ک "من" فقط ..کلی عرض کردم !
بـــــــــــــــــــانـــــــــو...
در روزگاری،
که زن ها در خیابان ساپورت می پوشند
لاکهای شَـبرنگ میزنند
و در روز و شب
مثل چِراغها
برق می زنند،
از دامان این زن
مـــــــــــَـــــــردها
به معراج که نمی روند هیچ!
به تاراج می روند...!
بـــــــــــــــــــانـــــــــو...
فـکــــــــــــر کـن ...
چـنـد چـفــیـــــــــه ،
خـونـی شـد،
تــا ،
چــــــــــادری ، خـاکـــی نـشـود ...
بـــــــــــــــــــانـــوی محجبه سرزمینم
تا بحال به خود اندیشیده ای...؟
به گوهـــــر وجودی ات ؛
به عــزت درونـــی ات ؛
زیــــبایی کنونـی ات
به مروارید چی...؟!
اندیشیده ای ...
به ارزشش به زیبایی بودنش ؛
به کمیــاب بودنش ؛
محبــوب بودنش
درست فهمیدی !!
تو مرواریدی هستی زیبا در پوشش چــــــــــــــــادری زیباتر
مـــــــــــــــــــــــروارید باش تا همیشه محبوب باشی ...
نه چون سنگ ساحل در دسترس همگان
با دلى آرام و قلبى مطمئن و روحى شاد و ضمیرى امیدوار به فضل خدا
از خدمت خواهران و برادران مرخص، و به سوى جایگاه ابدى سفر میکنم. امام خمینی (ره)
نفس نفس برای تو، منم همش بیاد تو
...
به خودم می بالم که در این عصر یخی
آبجی! میگما…
کهنه میشی،
دل شون رو میزنی.
آخه آدما به شدت تنوع طلبن. امروز با تو هستن، فردا با یکی دیگه.
از ما گفتن…
----------------------------------------------------
پ ن:
عاشقانه مینوسم از فرشتگانی که در آسمانها می نازند به رقصِ چادر تو
در زمین چه غوغایی راه انداخته ای بانو، بین آسمانها و زمین؟!
بنازم اینهمه غرور را
بنازم شکوه و جلالت را
که ویران میکند کاخ آمال بوالهوسان را...
بنازم سلیقه خالقت را !!!
منبع: چادری ها
یک کلام
حال مادر خراب است...
حال مادر پس از گذشت ۱۱۷۶ سال از غیبت یوسف اش
روز بــــــــــــــه روز بدتر و بدتر میشود
و اینجا شیعه خانه ی امام زمان است
جایی که دختران از حرمت چادر اندک فهمیدند
و
پسران از غیرت ....
و ما در کوچه تنگ زمــــانـــه برای امام غائبمان
سیـــلــی که هیـــچ!
غصه هم نخورده ایم...
یا زهرا(سلام الله علیها)...
... من یک آریایی ام؛
اهورامزدای من الله است،
از تبار کوروشم ، ولی شاهم حسین بن علی (ع) ست،
از دیار آرشم ، ولی کماندار من مسلم بن عقیل است،
امپراطوری ام هخامنشی ست ، ولی جغرافیای من بین الحرمین است،
شاه عباس را دوست دارم ، ولی شاه من عباس بن علی ست ،
آری من ایرانی ام عاشق کاوه ، مدیون نادرشاه ، ولی پیامبرم محمدبن عبدالله(ص)است،
قدمت کشورم از ماورای تاریخ است وبه قدمت آن مینازم ، ولی معنای تاریخ برای من فقط از هجرت پیام آورم ازمکه به مدینه است،
زیبایی های تاریخ کشورم را دوست دارم ، ولی تمام زیبایی های دنیا را در کلام مولایم حیدرکرار میبینم ،
آری آری من یک ایرانی ام...
و متنفرم از کسانی ک به اسم تاریخ کشورم به اعتقاداتم ضربه میزنند...
آری من از تو بیشتر عاشق ایران و ایرانیم من فرزند کوروشم و خاک پای حیدرم
.......
...
به خدا هم میشود فرزند کوروش باشی و هم عاشق آزادگی حسین(ع).....
مهم این است که فقط انسان باشی...
بیا! وگرنه در این انتظار خواهم مرد
اگر که بی تو بیاید بهار، خواهم مرد
به روی گونه من، اشک سال ها جاری است
و زیر پای همین آبشار خواهم مرد
خبر رسید که تو با بهار می آیی
در انتظار تو من تا بهار خواهم مرد
نیامدی و خدا آگه است: من هر روز
به اشتیاق رخت، چند بار خواهم مرد
پدر که تیغ به کف رفت مژده داد که من
به روی اسب سپیدی، سوار، خواهم مرد
تمام زندگی من در این امید گذشت
که در رکاب تو با افتخار خواهم مرد
پدر که رفت به راست قامتی آموخت
به سان سرو سهی، استوار، خواهم مرد
محسن حسن زاده
