فراخوان بزرگ حریم آسمانی (خاطرات حجاب و چادر)

جهت مشاهده در سایز بزرگتر اینجا کلیک کنید

بسم رب النور؛

+ ای ساکن دیار حجب و حیا! چه عارفانه به میدان آمده ای! پوشش دینی تو دل پاکان روزگار را به شوق آورده است ؛ چرا که این پوشش از زره جنگاوران میدان رزم بسی والاتر است که آن زره میدان جهاد اصغر است و حجاب تو زره میدان جهاد اکبر!

+ پس خواهرم! رخت زیبای آسمانی ات را با غرور بر سر کن؛ نه خجالت بکش و نه غمگین باش! چادرت ارزش است...

+ راست می گویند عرب ها، چادر تو " جا دُر " است.

+ چـــــــــــــــــادر تو تلافی غروبی است که در آن روز به زور چادر از سر زنان حرم پیامبر می کشیدند...

چادر تو میراث خون دلهای خیمه نشینان ظهر عاشوراست ... و چادر سرکردنت به همین سادگی انتقام کربــــــــــــــــــلاست...

____________________________

افسرنوشتـ : خواهرم! ای بانوی پاکدامن سرزمینم ایران! افتخار کن به اینکه محجبه ای و چادر را برای خود برگزیده ای؛ فراخون مشابهی در وبلاگ "من و چادرم، خاطره ها" با نام "چی شد چادری شدم" ایجاد شد؛ و الحمدلله خوب جواب داد؛ اما هنوز هم می شود در این زمینه قدم برداشت و کار نویی کرد...

از کی چادری شدی؟! چرا چادر را انتخاب کردی؟! تا به حال شده به چادری بودنت افتخار کنی؟! کی و چرا؟! چند نفر رو چادری کردی؟! واکنش بقیه به چادری شدنت چی بود؟! چرا تو تابستون چادر می پوشی؟! نمیخوای مث بقیه آزاد باشی؟! اگه نه، چرا فکر میکنی آزادی؟! و هزاران سوال دیگه که از بچگی ذهن منِ بچه حزب اللهی رو قلقلک میداد که چرا مامان و خواهر، و الان همسرم، چادری هستن؟! چرا؟! چون ما مردم ما مسلمونن و دینمون اسلام؟! دلیل دیگه ای داره؟! همه روزه شاهد اینم که خانمایی که زائر حرم رضوی هستن تا درب ورودی با مانتوشلوار هستن و و برای ورود بالاجبار چادر میپوشن؟! آخه چرا؟! واقعا چادر دست و پاگیره؟! نیست؟! چرا؟!

دوست دارم هرکسی که این فراخوان و پوسترهای اون رو میبینه بیاد و جواب من و خودش و بقیه رو بده؛ چه دیدی! شاید تونستیم دل بانوی بی حرم رو شاد کنیم...

ضمنا این فراخوان تنها مختص بانوان نیست؛ اگه آقایون هم خاطره ای درمورد حفظ نگاه و اجر بعد از اون دارن یا هرمورد دیگر؛ میتونن در این فراخوان با بقیه در میون بذارن...

چالش هایی که ایجاد شد راهکار خوبیه که هرکه دراین خصوص خاطراتی داره و یا کسی از دوستان و آشنایان رو میشناسه که همچین خاطراتی داره رو به این فراخوان دعوت کنه. مطمئن باشین این حرکت خداییه و کسی که این فراخوان رو میخونه در قبال نشر اون مدیونه!

این خاطرات ان شاءالله هم در این معبر بازنشر میشن و هم در قالب کتابچه ای چاپ و نشر داده میشن...

لطفا از طریق زیر خاطراتتون رو برامون ارسال کنین؛ فقط لطفا آدرس وبی یا ایمیلی از خودتون بذارین که اگه قسمتی از خاطره تون رو متوجه نشدیم یا خواستیم به کمک خودتون ویرایش کنیم، راحتتر باشیم.

ضمنا اگه ایده یا نظری داشتید میتونین از طریق صفحه خبرنگار افتخاری مطرح کنین...

وب :

خاطره 313

دریچه انتظار

ایمیل:

[e-mail]

راه دیگر:

ارسال از طریق نظرات هر دو وب

شرکت در فراخوان محدودیت زمانی ندارد!

لطفا نشر دهید...

حریمی که به خاطر هیچ به فنا رفت...

شاید متن که نوشتم کمی تند باشد و از محدوده ادب خارج شود به همین دلیل از همه افسران عذر خواهی می کنم اما چاره ای جز این نداشتم .
تا همین چند سال پیش زن های ایرانی حریمی به دور خود داشتند که هیچ نامحرمی اجازه عبور و یا تجاوز به آن حریم را نداشت ، حریمی که اعضای خانواده مثل پدر مادر خواهر برادر فرزند وشوهر اجازه ورود به آن را داشتند و میتوانستند با زن نجیب ایرانی صمیمی باشند .
اما دیگر از آن حریم خبری نیست ، هیچ خبری نیست .
زنی که در شهر تردد می کند آن هم با لباسی تن نما و آرایشی غلیظ ، دیگر لمس بدن نا محرم برایش مهم نیست ، مهم نیست که سوار بر موتوری میشود و تمام بدن خود را به نوعی در اختیار موتوری مسافر کش قرار می دهد ، که ده دقیقه زود تر برسد .
دیگر آن حریم برایشان اهمیت ندارد که اگر داشت در تاکسی همه بذن خود را به مردی که در کنارشان نشسته نمیچسباندن و اگر مردی که در کنارشان نشسته ظاهری مذهبی هم داشته باشد ، برای آزار او خود را بیشتر به او نزدیک میکند ، کم نشنیده ایم و کم ندیده ایم که یک مرد به خاطر آنکه گناه لمس بدن نامحرم وارد نامه اعمالش نشود قبل از آنکه به مقصد برسد مجبور میشود از تاکسی پیاده شود .
دیگر آن حریم برایشان مهم نیست چراکه آنها زمانی که در پیاده رو های شهر راه میروند از برخورد با مردان ابایی ندارند و این مردان هستند که باید مراقب باشند .
حریم برایشان مهم نیست که اگر بود مردان همسایه نمیشدند مثل شوهر و برادر و با سر برهنه و لباسی باز در راهرو های آپارتمان تردد کنند و با لبخند به مرد جوان همسایه سلام کنند .
در مهمانی ها همه محرم هستند ، اصلا هر قدر هم لباس زن باز باشد و اندام او برهنه مردی به او نگاه بد نمیکنند ، چراکه قبل از ورود به مهمانی و پارتی شهوت خود را بیرون گذاشته اند داخل آمدند.
این حریم ها از بین رفت فقط به دلیل آنکه زنان جامعه ما رفتند دنبال کسب درآمد و استقلال مالی .
اگر این نوع زن ها در خانه هایشان میماندن و به درآمد همسرشان و یا پدرشان قناعت میکردند دیگر مجبور نبودند برای جناب مدیر منشی چند کاره شوند آن هم برای چندر غاز حقوق .
ااین متن شامل زن های نجیب و عفیفه جامعه ما نمیشود که متاسفانه کم کم دارند به اقلیت تبدیل می شوند .
باز هم از همه خواهران عزیز افسرانی بابت نگارش این متن عذر خواهی میکنم .
البته لازم ذکر است که بی حیایی خانم ها از بی غیرتی مردان نیز نشعت میگیرد و سهم مردان بی غیرت در این فساد کمتر از زنها نیست.

بازنشر از یکی از همسنگران در شبکه اجتماعی افسران