چقدر سخته آدم بسوزه به دست کسی که، باید دلسوزش باشه...!!!
این دختربچه، دلش بیشتر از صورتش سوخته...!
با دل علوی، به این آدرس برید.
http://www.mahdijoudaki.ir/note/item/115-%DA%A9%D9%85%DA%A9-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1-5-%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87.html#comments
افتخار نوشتـــ »»
این یک اتفاق تلخ و شیرین اما واقعی است:
امروز تو تاکسی تنها بودم، پشت سر راننده، که یه آقای جوون بود، نشسته بودم؛
تاکسی جلوی پای یه دختر ترمز کرد، که یه آرایش غلیظی داشت و موهاشو بیرون ریخته بود؛ قبل ازاینکه ماشین متوقف بشه و اون خانوم سوار شه، راننده سریع ضبط رو روشن کرد، و اون دختر، با کلی ناز و کرشمه جلو نشست، و راننده با صدای خیلی ملایمی گفت: سلام خانوم؛ و صدای ضیطش رو، یهو خیلی زیاد کرد... و با اضطراب شروع کرد به ویراژ و لایی کشیدن! چند صد متر بعد، اون خانوم پیاده شد، کمی بعدتر ، راننده رو به من گفت: خواهرم! بلوار شهید مخبری.
به خودم، که باعث حفظ آرامش خودم و مردان این شهرم، افتخار میکنم.
لحظه را باید شناخت؛ فرض بفرمایید!
کسانی که که در کوفه دلهایشان پر از ایمان به امام حسین(ع) بود،
به اهل بیت(ع) محبت هم داشتند، اما چند ماه دیرتر وارد میدان شدند...
پیش خدا ماجورند؛ اما کاری که باید بکنند آن کاری نبود که آنها کردند!!!
لحظه را نشناختند...
عاشورا را نشناختند!
در آن زمان آن کار را انجام ندادند...
مولانا! یا مهدی فاطمه(عج)! خدا کند که همیشه به موقع...
...و راه مـرا به وصـل تـو می خواند ای مهــربان
چشمـانم...چقدر دلشان لک زده است برای گنبد،
برای سنگفرش صحن جامع؛
و لبانم...چقدر دلتنگ بوسه بر باب الجواد اند؛
و دلم...چقدر اذن دخول می خواهد؛
أتاذن لی ای آقای مهــربان من؟؟؟
ان شاءالله
نـائب الزیارة و دعاگوی همه ی دوستان خواهم بود.
در حرم امام رضـــا(ع)
اللهم ارزقنــا توفیق المعــرفة امـام زمـاننـا(عج)
اگـــر گزینه ی نظامی، تاثیرگذار بود؛
هیچ وقت آوازه ی نام حسیــن،
به کنیا نمی رسید،
تا مادری ،نام فرزندش را،
"باراک حسین" بگذارد...!!!
منبع: http://caravan.blog.ir/
می گفت
ما نسل "غیرت روی خواهر" و "روشنفکری روی دوست دختریم"
نسل کادوی یواشکی
نسل پول ماهیانه vpn
نسل شینیون زیر روسری
نسل خوابیدن با sms
نسل درددل با غریبه ی مجازی
نسل جمله های کوروش و دکتر
نسل ترس ازمنکرات
نسل سوخته !!!
حجت الاسلام داستانپور در یکی از سخنرانی هایش، ماجرای عبرت انگیزی از برخورد شهید چمران با یکی از گنده لات های مشهد بیان می کند.
هم سگ خرید و فروش می کرد، هم دعواهاش حسابی سگی بود!!
یه روز داشت می رفت سمت کوهسنگی، برای دعوا(!) و غذا خوردن؛ که دید یه ماشین با آرم ”ستاد جنگهای نامنظم“ داره تعقیبش می کنه.
شهید چمران از ماشین پیاده شد و دست اونو گرفت و گفت: ”فکر کردی خیلی مردی؟!“
رضا گفت:بروبچه ها که اینجور میگن.....!!!
چمران بهش گفت: اگه مردی بیا بریم جبهه!!
به غیرتش بر خورد، راضی شد و راه افتاد سمت جبهه......!
مدتی بعد....
شهید چمران تو اتاق نشسته بود که یه دفعه دید داره صدای دعوا میاد....!
چند لحظه بعد با دستبند، رضا رو آوردن تو اتاق و انداختنش رو زمین و گفتن: ”این کیه آوردی جبهه؟!“
رضا شروع کرد به فحش دادن. (فحشای رکیک!) اما چمران مشغول نوشتن بود!
وقتی دید چمران توجه نمی کنه، یه دفعه سرش داد زد:
”آهای کچل با تو ام.....! “
یکدفعه شهید چمران با مهربانی سرش رو بالا آورد و گفت: ”بله عزیزم! چی شده عزیزم؟ چیه آقا رضا؟ چه اتفاقی افتاده؟“
رضا گفت: داشتم می رفتم بیرون که سیگار بخرم، ولی با دژبان دعوام شد!!!!
چمران: ”آقا رضا چی میکشی؟!!... برید براش بخرید و بیارید...!“
چمران و آقا رضا تنها تو سنگر...
رضا به چمران گفت: میشه یه دو تا فحش بهم بدی؟! کِشیده ای، چیزی؟!!
شهید چمران: چرا؟!
رضا: من یه عمر به هرکی بدی کردم، بهم بدی کرده....!
تا حالا نشده بود به کسی فحش بدم و اینطور برخورد کنه.....
شهید چمران: اشتباه فکر می کنی.....! یکی اون بالاست که هر چی بهش بدی می کنم، نه تنها بدی نمی کنه، بلکه با خوبی بهم جواب میده!
هِی آبرو بهم میده...
تو هم یکیو داشتی که هِی بهش بدی می کردی ولی اون بهت خوبی می کرده.....!
منم با خودم گفتم بذار یه بار یکی بهم فحش بده و منم بهش بگم بله عزیزم.....! تا یه کمی منم مثل اون (خدا) بشم …!
رضا جا خورد!....
... رفت و تو سنگر نشست.
آدمی که مغرور بود و زیر بار کسی نمی رفت، زار زار گریه می کرد!
تو گریه هاش می گفت: یعنی یکی بوده که هر چی بدی کردم بهم خوبی کرده؟؟؟؟
اذان شد.
رضا اولین نماز عمرش بود...رفت وضو گرفت.
... سر نماز، موقع قنوت صدای گریش بلند شد!!!!
وسط نماز، صدای سوت خمپاره اومد؛ پشت سر صدای خمپاره هم یه صدای دیگه از سنگر اومد.....
رضا رو، خدا واسه خودش جدا کرد...!!!
فقط چند لحظه بعد از توبه کردنش...یه توبه و نماز واقعی...
حسرت نوشتـــ :...مـا هنــوز اندر خمــــ یکــ کوچــــــه ایم!!!
آقـــای مـ ـن!
می آمـدی...خیـــلی پیـش تـر؛
اگـــر نقل مجلسمــان، " غیبــتــــــ " تـ ــ ــو بـود...!!!
پس از یک غیبــ ـت تقریبا طولانی،
دوباره توفیق خدمت در این سنگــر، نصیبم شده .
...پس، به شما دوستانم، همکاران عزیزم و صاحب این وب(عج)
ســـــلام...
هنوز مادرانی زیر سقف آسمان این شهر نفس می کشند
که با هر صدای زنگِ در گمان می‌کنند
فرزندانِ مفقود الاثرشان
به خانه برگشتن...
هنوز دخترانی هستند که به عاقد مراسم عقدشان
قبل از مراسم سفارش می کنند
هنگام قرائت خطبه عقد، لطفا سراغ پدر عروس را نگیرید
پدرشان مفقود الاثر است ...
امــروز
فرشته ای دیدم؛
با بآلهــــــای مشکی؛
عزم خادمی شهدا کرده بود.
...
نه...بـــالاتــــر از فرشتهـــــ بود؛
که با اختیــــآر، فرشتهــــ شده بود...با جــدّ و جهـــد...با تقـــــوا...
میـــ گفت: چهره ات آشناست!
...مرا چه به آسمان و آسمانیها!
